Wpisy

Rejestr wniosków złożonych w ramach naboru 5/2017 przeprowadzonych przez LGD „PRYM”

/w /by

Rejestr wniosków złożonych w ramach naboru 5/2017 przeprowadzonych przez LGD „PRYM”

Read more

Gmina Zgierz

/0 Komentarzy/by
Zgierz
— gmina wiejska —
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo  Polska
Województwo łódzkie
Powiat zgierski
TERYT 1020092
Wójt Barbara Kaczmarek
Powierzchnia 199,05 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
13 682[1]
• gęstość 68,7 os./km²
Nr kierunkowy 42
Tablice rejestracyjne EZG
Adres urzędu:
ul. Łęczycka 4
95-100 Zgierz
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 40
Liczba miejscowości 69
Położenie na mapie powiatu
Powiat zgierski - gmina Zgierz.png
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Zgierz
Zgierz
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Zgierz
Zgierz
Ziemia51°51′N 19°24′E/51,856944 19,404722
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Portal Polska
Podział gminy na sołectwa

Zgierz – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim.

Siedziba gminy znajduje się w Zgierzu.

W listopadzie 2010 roku w gminie Zgierz został uruchomiony pilotażowy etap Łódzkiej Regionalnej Sieci Teleinformatycznej[2].

Geografia

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2007[3] gmina Zgierz ma obszar 199,05 km², w tym:

  • użytki rolne: 59%
  • użytki leśne: 29%

Gmina stanowi 23,28% powierzchni powiatu.

Rezerwaty przyrody

Na terenie gminy znajdują się następujące rezerwaty przyrody[4]:

Demografia

Dane z 31 grudnia 2007[5]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 11 766 100 5964 50,69 5802 49,31
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)		 59,11 29,96 29,15
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Zgierz w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Zgierz.png

Zabytki

  • drewniany kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Białej
  • drewniany kościół w Giecznie
  • budynek starej kuźni z początku XIX wieku w Kęblinach

Komunikacja

Sieć dróg w gminie

Drogi

Przez gminę przebiegają:

Na terenie gminy zlokalizowane są dwa węzły komunikacyjne na autostradzie A2:

Komunikacja gminna

Obsługuje ją GZK w Dąbrówce Wielkiej, autobusy kursują w dni robocze na liniach:

  • Zgierz – Biała – Kwilno – Gieczno – Brachowice
  • Zgierz – /Łagiewniki-cztery kursy/ – Smardzew – Szczawin

Edukacja

Gmina utrzymuje:

  • 4 zespoły szkolno-gimnazjalne

Miasta i rejony partnerskie

Samorząd gminy zawarł umowy partnerskie dotyczące:

  • rozwijania wspólnej działalności poprzez wymianę doświadczeń w dziedzinie: kulturalno-oświatowej, sportowej, zarządzania usługami komunalnymi, rozwijania i wzbogacania samorządności lokalnej,
  • zachęcania do pomnażania związków pomiędzy organizacjami i instytucjami regionów w dziedzinie kształcenia oraz w dziedzinie gospodarczej,
  • organizowania spotkań przedstawicieli regionów, w celu oceny bieżącej działalności oraz podejmowania decyzji, dotyczących nowych płaszczyzn współpracy

pomiędzy Gminą Zgierz a:

Nazwa Jednostka administracyjna Państwo Data podpisania umowy
 Zdziar gmina  Słowacja 1999
 Kupiszki rejon  Litwa 1999
 Rzeżyca gmina  Łotwa 1999
 Hollókő gmina  Węgry 2005
 Zgierz miasto  Polska 2000

Szlaki turystyczne

Rodzaj szlaku Kolor oznaczenia Długość szlaku Opis trasy
pieszo-rowerowy szlak turystyczny zielony
zielony		 9 km ZGIERZ (pl. Jana Pawła II) – ul. Piątkowska – ul. Ciosnowska – las Dąbrówka – Malice – Rosanów – las Lućmierz – Rosanów Stary – Ciosny (kolonia) – rez. jałowców „Ciosny” – EMILIA (przystanek PKS)
pieszo-rowerowy szlak turystyczny czerwony
czerwony		 22 km ALEKSANDRÓW ŁÓDZKI – ul. 1 Maja – Ruda Dolna – Ruda – Bugaj – las Chrośno – Kobiatka – leśn. Chrośno – las Grotniki – Grotniki (PKP) – las Lućmierz – LUĆMIERZ (przystanek tramwaju linii 46)
pieszo-rowerowy szlak turystyczny czerwony
czerwony		 22 km LUĆMIERZ (przystanek tramwaju linii 46) – Rosanów – Ciosny – Sady – Dzierżązna – Biała – Cyprianów – las Szczawin – Swędów (PKP) – Marcjanka – Glinnik (PKP) – Glinnik – Smardzew (PKP)
pieszo-rowerowy szlak turystyczny czerwony
czerwony		 9 km Smardzew (PKP) – Nowe Łagiewniki – Łagiewniki (klasztor) – ul. Okólna – Modrzew – Las Łagiewnicki – ul. Bomty – ul. Rogowska – ŁÓDŹ (ul. Wycieczkowa – przystanek MPK)
pieszo-rowerowy szlak turystyczny niebieski
niebieski		 16 km Szlak pamięci ofiar hitlerowskiego ludobójstwa

ZGIERZ (pl. Kilińskiego) – ul. Długa – ul. Narutowicza – ul. Barlickiego – park miejski – ul. Piątkowska – Plac Stu Straconych – ul. Reymonta – ul. Cmentarna – ul. Kasprowicza – ul. Przygraniczna – las Proboszczewice – Ośrodek „Malinka” – Dąbrówka-Sowice – Dąbrówka-Strumiany – Rosanów – Lućmierz (gospoda) – pomnik w lesie Lućmierz (przystanek tramwaju linii 46)
rowerowy szlak rowerowy żółty
żółty		 9 km Łagiewniki (klasztor) – Smardzew – Maciejów – Rozalinów – Dąbrówka-Sowice – Ośrodek Sportu i Rekreacji „Malinka”
rowerowy szlak rowerowy zielony
zielony		 33 km agroturystyczny

Ośrodek Sportu i Rekreacji „Malinka” – Dąbrówka Wielka – rez. jałowców „Ciosny” – Dzierżązna – Biała – Szczawin – Dąbrówka-Strumiany – Dąbrówka-Sowice – Ośrodek Sportu i Rekreacji „Malinka”
konny szlak turystyczny czerwony
czerwony		 17 km Rosanów (stajnia „Ceduła”) – rez. jałowców „Ciosny” – Rosanów (stajnia „Ceduła”)

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Zgierz, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ Rusza łódzka sieć regionalna. portal Polska Szerokopasmowa, 15 listopada 2010. [dostęp 2012-02-21].
  3. ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  4. ↑ Rejestr Form Ochrony Przyrody prowadzony przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi (stan na 08.09.2014 r.). [dostęp 26-01-2015].
  5. ↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). , 2008. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1734-6118 (pol.). 
p • d • e
Gmina Zgierz
Siedziba gminy Herb gminy Zgierz
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
p • d • e
Powiat zgierski
Miasta Herb powiatu zgierskiego
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie
p • d • e
Powiat łódzki (1867-1975)
Siedziba powiatu – Łódź
Przynależność wojewódzka
gubernia piotrkowska (1867-1915) • woj. łódzkie (II RP) (1919-39) • woj. łódzkie (1945-75)
Miasta
Aleksandrów (Łódzki) (do 1870 i od 1924) • Kazimierz (do 1870) • Konstantynów (Łódzki) (do 1870 i od 1924) • Łódź (do 1928 →) • Ruda Pabianicka (1923-46) • Rzgów (do 1870) • Tuszyn (do 1870 i od 1924) • Zgierz (do 1951 →)
Osiedla (1954-72)
Andrespol (od 1963)
Gminy wiejskie
(1867-1954 i 1973-75)
Aleksandrów Łódzki (od 1973) • Andrespol (od 1973) • Babice (do 1953) • Bełdów (do 1954) • Brójce • Brus(s) (do 1946) • Brużyca (do 1924) • Brużyca Wielka (1924-54) • Chojny (do 1946) • Czarnocin • Dzierżązna (do ?) • Gospodarz (do 1953) • Górki (do 1924) • Kazimierz (1953-54) • Kruszów (1925-54) • Ksawerów (od 1973) • Lućmierz (do 1954) • Lutomiersk (od 1973) • Łagiewniki (do 1946) • Nakielnica (do 1924) • Nowosolna (do 1954) • Puczniew (do 1954) • Radogoszcz (do 1946) • Rąbień (do 1954) • Rszew (do 1927) • Rzgów (od 1953) • Stoki (do 1868) • Tuszyn (od 1973) • Wiskitno (do 1954) • Zgierz (od 1973) • Żeromin (do 1924)
Gromady
(1954-72)
Andrespol (← 1958-63) • Andrzejów (1954-63) • Bełdów (1954-72) • Biała (← 1956-72) • Brójce (1954-72) • Brużyca Wielka (1954-72) • Czarnocin (1954-72) • Dalków (1954-57) • Emilia (1954-68) • Gospodarz (1954-68) • Górki Małe (1954-68) • Grotniki (← 1956-72) • Kalinko (1954-57) • Kazimierz (1954-72) • Kruszów (1954-68) • Ksawerów (← 1959-72) • Kuciny (1954-68) • Kurowice (1954-72) • Lutomiersk (← 1958-72) • Nowosolna (1954-72) • Proboszczewice (1954-69) • Puczniew (1954-57) • Rąbień (1954-72) • Ruda-Bugaj (1954-57) • Rzgów (1954-72) • Słowik (1970-72) • Smardzew (← 1956-72) • Sobień (← 1958) • Szydłów (1954-72) • Szynczyce (1954-57) • Tuszyn (1968-72) • Wiskitno (1954-72) • Wiśniowa Góra (1954-57) • Wodzin (1954-58) • Zofiówka (← 1956-57)
żródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zgierz_(gmina_wiejska)

Gmina Wartkowice

/0 Komentarzy/by
Wartkowice
— gmina wiejska —
Herb
Herb
Państwo  Polska
Województwo łódzkie
Powiat poddębicki
TERYT 1011052
Wójt Piotr Stanisław Kuropatwa
Powierzchnia 141,8 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
6 278[1]
• gęstość 44,8 os./km²
Nr kierunkowy 43
Tablice rejestracyjne EPD
Adres urzędu:
Stary Gostków 3D
99-220 Wartkowice
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 42
Liczba miejscowości 55
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Wartkowice
Wartkowice
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wartkowice
Wartkowice
Ziemia51°59′N 19°00′E/51,977894 19,001944
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Portal Polska

Wartkowice (do 1954 gmina Gostków) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie sieradzkim.

Siedziba gminy to Stary Gostków.

Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwało 6435 osób.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[3] gmina Wartkowice ma obszar 141,8 km², w tym:

  • użytki rolne: 81%
  • użytki leśne: 10%

Gmina stanowi 16,1% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 6435 100 3265 50,7 3170 49,3
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)		 45,4 23 22,4


  • Piramida wieku mieszkańców gminy Wartkowice w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Wartkowice.png

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Wartkowice, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ ab Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].
  3. ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
p • d • e
Gmina Wartkowice
Siedziba gminy: Stary Gostków
Sołectwa Herb gminy Wartkowice
Miejscowości niesołeckie
Części wsi
p • d • e
Powiat poddębicki
Miasta Herb powiatu poddębickiego
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie
żródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wartkowice_(gmina)

Gmina Uniejów

/0 Komentarzy/by
Ten artykuł dotyczy gminy współczesnej. Zobacz też: dawna gmina wiejska.
Uniejów
— gmina miejsko-wiejska —
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo  Polska
Województwo łódzkie
Powiat poddębicki
TERYT 1011043
Burmistrz Józef Kaczmarek
Powierzchnia 129,01 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
7 102[1]
• gęstość 55,0 os./km²
Nr kierunkowy 63
Tablice rejestracyjne EPD
Adres urzędu:
ul. Bogumiła 13
99-210 Uniejów
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 30
Liczba miejscowości 34
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Uniejów
Uniejów
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Uniejów
Uniejów
Ziemia51°58′N 18°48′E/51,970000 18,800278
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Portal Polska

Uniejów (do 1954 gmina Orzeszków) – gmina miejsko-wiejska w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie konińskim.

Siedziba gminy to Uniejów.

Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwało 7309 osób.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[3] gmina Uniejów ma obszar 129,01 km², w tym:

  • użytki rolne: 82%
  • użytki leśne: 9%

Gmina stanowi 14,65% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 7309 100 3708 50,7 3601 49,3
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)		 56,7 28,7 27,9
Zamek w Uniejowie
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Uniejów w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Uniejow.png

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Uniejow, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ ab Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].
  3. ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
p • d • e
Gmina Uniejów
Siedziba gminy Herb gminy Uniejów
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
p • d • e
Powiat poddębicki
Miasta Herb powiatu poddębickiego
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie
żródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Uniejów_(gmina)

Gmina Świnice Warckie

/0 Komentarzy/by
Świnice Warckie
— gmina wiejska —
Herb
Herb
Państwo  Polska
Województwo łódzkie
Powiat łęczycki
TERYT 1004072
Wójt Krzysztof Próchniewicz (2006)
Powierzchnia 93,47 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
3 956[1]
• gęstość 42,3 os./km²
Nr kierunkowy 63
Tablice rejestracyjne ELE
Adres urzędu:
ul. Szkolna 1
99-140 Świnice Warckie
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 22
Liczba miejscowości 33
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Świnice Warckie
Świnice Warckie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Świnice Warckie
Świnice Warckie
Ziemia52°02′N 18°55′E/52,033333 18,916667
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Portal Polska

Świnice Warckie (1937-54 gmina Świnice) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie konińskim.

Siedziba gminy to Świnice Warckie.

Według danych z 31 grudnia 2011 gminę zamieszkiwało 4101 osób.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2007[2] gmina Świnice Warckie ma obszar 93,47 km², w tym:

  • użytki rolne: 82%
  • użytki leśne: 7%

Gmina stanowi 12,10% powierzchni powiatu łęczyckiego.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2014[3]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 4062 100 2034 50,1 2028 49,9
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)		 43 22 21
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Świnice Warckie w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Swinice Warckie.png

Ochotnicze Straże Pożarne na terenie gminy

  1. OSP Świnice Warckie - Krajowy system ratowniczo-gaśniczy
  2. OSP Bielawy
  3. OSP Chorzepin
  4. OSP Chwalborzyce
  5. OSP Drozdów
  6. OSP Grodzisko
  7. OSP Piaski
  8. OSP Podłęże
  9. OSP Stemplew
  10. OSP Zbylczyce

Sąsiednie gminy

Dąbie, Grabów, Łęczyca, Uniejów, Wartkowice

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Swinice_Warckie, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  3. ↑ Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2014 r. Stanu w dniu 30 VI 2014 r.
p • d • e
Gmina Świnice Warckie
Siedziba gminy Herb gminy Świnice Warckie
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
p • d • e
Powiat łęczycki
Miasta Herb powiatu łęczyckiego
Gminy miejskie
Gminy wiejskie
żródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Świnice_Warckie_(gmina)

Gmina Lutomiersk

/0 Komentarzy/by
Lutomiersk
— gmina wiejska —
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo  Polska
Województwo łódzkie
Powiat pabianicki
TERYT 1008062
Wójt Tadeusz Zygmunt Borkowski
Powierzchnia 133,92 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
8 175[1]
• gęstość 61,0 os./km²
Nr kierunkowy 43
Tablice rejestracyjne EPA
Adres urzędu:
pl. Jana Pawła II 11
95-083 Lutomiersk
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 31
Liczba miejscowości 42
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Lutomiersk
Lutomiersk
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Lutomiersk
Lutomiersk
Ziemia51°45′N 19°13′E/51,754722 19,212500
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Portal Polska

Lutomiersk – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie sieradzkim.

Siedzibą gminy jest Lutomiersk, a wójtem – Tadeusz Borkowski.

9 października 2011 gminę zamieszkiwało 7309 osób[2].

Historia

Za Królestwa Polskiego gmina Lutomiersk należała do powiatu łaskiego w guberni piotrkowskiej[3][4]. 19 maja?/31 maja 1870 do gminy przyłączono pozbawiony praw miejskich Lutomiersk[5].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2013[6] gmina Lutomiersk ma obszar 133,92 km², w tym:

  • użytki rolne: 71%
  • użytki leśne: 22%

Gmina stanowi 27,21% powierzchni powiatu pabianickiego.

Rezerwaty przyrody

Na terenie gminy znajdują się następujące rezerwaty przyrody[7]:

Demografia

Dane z 31 grudnia 2007[8]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób  % osób  % osób  %
Populacja 7233 100 3656 50,5 3577 49,5
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]		 54 27 27
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Lutomiersk w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Lutomiersk.png

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Lutomiersk, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ PKW.
  3. ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, s. 279).
  4. ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, s. 359).
  5. ↑ Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, s. 123).
  6. ↑ Ireneusz Budzyński. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r. , 2010-08-20. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507 (pol.). 
  7. ↑ Rejestr Form Ochrony Przyrody prowadzony przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi (stan na 02.02.2015 r.). [dostęp 18-02-2015].
  8. ↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). , 2008. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1734-6118 (pol.). 
p • d • e
Gmina Lutomiersk
Siedziba gminy Herb gminy Lutomiersk
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
p • d • e
Powiat pabianicki
Miasta Herb powiatu pabianickiego
Gminy miejskie
Gminy wiejskie
p • d • e
Powiat łódzki (1867-1975)
Siedziba powiatu – Łódź
Przynależność wojewódzka
gubernia piotrkowska (1867-1915) • woj. łódzkie (II RP) (1919-39) • woj. łódzkie (1945-75)
Miasta
Aleksandrów (Łódzki) (do 1870 i od 1924) • Kazimierz (do 1870) • Konstantynów (Łódzki) (do 1870 i od 1924) • Łódź (do 1928 →) • Ruda Pabianicka (1923-46) • Rzgów (do 1870) • Tuszyn (do 1870 i od 1924) • Zgierz (do 1951 →)
Osiedla (1954-72)
Andrespol (od 1963)
Gminy wiejskie
(1867-1954 i 1973-75)
Aleksandrów Łódzki (od 1973) • Andrespol (od 1973) • Babice (do 1953) • Bełdów (do 1954) • Brójce • Brus(s) (do 1946) • Brużyca (do 1924) • Brużyca Wielka (1924-54) • Chojny (do 1946) • Czarnocin • Dzierżązna (do ?) • Gospodarz (do 1953) • Górki (do 1924) • Kazimierz (1953-54) • Kruszów (1925-54) • Ksawerów (od 1973) • Lućmierz (do 1954) • Lutomiersk (od 1973) • Łagiewniki (do 1946) • Nakielnica (do 1924) • Nowosolna (do 1954) • Puczniew (do 1954) • Radogoszcz (do 1946) • Rąbień (do 1954) • Rszew (do 1927) • Rzgów (od 1953) • Stoki (do 1868) • Tuszyn (od 1973) • Wiskitno (do 1954) • Zgierz (od 1973) • Żeromin (do 1924)
Gromady
(1954-72)
Andrespol (← 1958-63) • Andrzejów (1954-63) • Bełdów (1954-72) • Biała (← 1956-72) • Brójce (1954-72) • Brużyca Wielka (1954-72) • Czarnocin (1954-72) • Dalków (1954-57) • Emilia (1954-68) • Gospodarz (1954-68) • Górki Małe (1954-68) • Grotniki (← 1956-72) • Kalinko (1954-57) • Kazimierz (1954-72) • Kruszów (1954-68) • Ksawerów (← 1959-72) • Kuciny (1954-68) • Kurowice (1954-72) • Lutomiersk (← 1958-72) • Nowosolna (1954-72) • Proboszczewice (1954-69) • Puczniew (1954-57) • Rąbień (1954-72) • Ruda-Bugaj (1954-57) • Rzgów (1954-72) • Słowik (1970-72) • Smardzew (← 1956-72) • Sobień (← 1958) • Szydłów (1954-72) • Szynczyce (1954-57) • Tuszyn (1968-72) • Wiskitno (1954-72) • Wiśniowa Góra (1954-57) • Wodzin (1954-58) • Zofiówka (← 1956-57)
żródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lutomiersk_(gmina)

Gmina Dalików

/0 Komentarzy/by
Dalików
— gmina wiejska —
Herb
Herb
Państwo  Polska
Województwo łódzkie
Powiat poddębicki
TERYT 1101211012
Wójt Paweł Szymczak
Powierzchnia 112,7 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
3 868[1]
• gęstość 33,7 os./km²
Nr kierunkowy 43
Tablice rejestracyjne EPD
Adres urzędu:
pl. Powstańców 1
99-205 Dalików
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 19
Liczba miejscowości 62
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Dalików
Dalików
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Dalików
Dalików
Ziemia51°53′N 19°06′E/51,881944 19,103611
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Portal Polska

Dalików – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie sieradzkim.

Witacz od strony Przekory

Siedziba gminy to Dalików.

Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwało 3708 osób.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002[3] gmina Dalików ma obszar 112,7 km², w tym:

  • użytki rolne: 80%
  • użytki leśne: 13%

Gmina stanowi 12,79% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
populacja 3708 100 1804 48,7 1904 51,3
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)		 32,9 16 16,9
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Dalików w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Dalikow.png

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Dalikow, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ ab Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].
  3. ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
p • d • e
Gmina Dalików
Siedziba gminy Herb gminy Dalików
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
p • d • e
Powiat poddębicki
Miasta Herb powiatu poddębickiego
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie
żródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dalików_(gmina)

Gmina Aleksandrów Łódzki

/0 Komentarzy/by
Aleksandrów Łódzki
— gmina miejsko-wiejska —
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo  Polska
Województwo łódzkie
Powiat zgierski
TERYT 1101220043
Burmistrz Jacek Zbigniew Lipiński (2006)
Powierzchnia 116,43 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
30 812[1]
• gęstość 264,6 os./km²
Nr kierunkowy 42
Tablice rejestracyjne EZG
Adres urzędu:
pl. Kościuszki 2
95-070 Aleksandrów Łódzki
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 26
Liczba miejscowości 30
Położenie na mapie powiatu
Powiat zgierski - gmina Aleksandrów.PNG
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Aleksandrów Łódzki
Aleksandrów Łódzki
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Aleksandrów Łódzki
Aleksandrów Łódzki
Ziemia51°49′N 19°18′E/51,819444 19,303056
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Portal Polska
Urząd Miejski w Aleksandrowie Łódzkim

Aleksandrów Łódzki – gmina miejsko-wiejska w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie łódzkim.

Siedziba władz gminy to miasto Aleksandrów Łódzki, zajmuje ono powierzchnię 13,5 km², natomiast tereny wiejskie 102,1 km², co łącznie daje 115,6 km².

Według danych z 31 grudnia 2007 r.[2] gminę zamieszkiwało 26 851 osób.

Na terenie gminy funkcjonuje nieewidencjonowane lądowisko Aleksandrów Łódzki.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2007[4] gmina Aleksandrów Łódzki ma obszar 116,43 km², w tym:

  • użytki rolne: 60%
  • użytki leśne: 26%

Gmina stanowi 13,61% powierzchni powiatu. Lasy – 29,6 km, tereny pod zabudowę wiejską (1.200 gospodarstw rolnych) – 7,8 km. Użytki rolne – 77,9 km, tereny zielone – 0,3 km.

Demografia

Dane z 31 grudnia 2007 r.[4][5]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób  % osób  % osób  %
Populacja 26 851 100 14 024 52,23 12 827 47,77
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]		 230,62 120,45 110,17
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Aleksandrów Łódzki w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Aleksandrow Lodzki.png

Działalność gospodarcza

2.623 podmiotów gospodarczych Przemysł włókienniczy – 38% Handel – 24% Mechanika pojazdowa i transport – 5%

Przyroda

Na terenie gminy znajduje się kilka ciekawych obiektów przyrodniczych. W okolicach Bełdowa oraz Zgniłego Błota znajduje się kilkanaście stawów rybnych. Na północ od miejscowości Rąbień znajduje się rezerwat florystyczny Torfowisko Rąbień z cennym mszarem torfowcowo – wełniankowym, z licznymi gatunkami chronionymi, m.in. kumakiem nizinnym oraz dzięciołem średnim. W Bełdowie natomiast znajduje się wiele pomnikowych drzew, w tym jeden wyjątkowy, jeden z największych w województwie łódzkim – dąb szypułkowy o obwodzie na wys. 0,8m aż 768 cm[6]. W parku dworskim obecna jest też olbrzymia topola biała, o obwodzie 680 cm i wysokości 39 m[7].

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Aleksandrow_Lodzki, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). , 2008. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN <1734-6118 <1734-6118 (pol.). 
  3. ↑ Zarząd Gminy Aleksandrów Łódzki, Rada Programowa Strategii Rozwoju, Agencja Rozwoju Komunalnego, Aleksandrów Łódzki – Raport o stanie Gminy, Aleksandrów Łódzki 2000, s. 5-6.
  4. ↑ ab Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
  5. ↑ Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan na dzień 30 VI 2007 r.) Dane w pliku .zip do ściągnięcia
    Źródło:http://stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/L_ludnosc_stan_struktura_2007.zip.
  6. ↑ Monumental trees – Dęby w Bełdowie
  7. ↑ Monumental trees – topola biała w Bełdowie

Linki zewnętrzne

p • d • e
Gmina Aleksandrów Łódzki
Siedziba gminy Herb gminy Aleksandrów Łódzki
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
  1. ↑ abc sołectwo miejskie
p • d • e
Powiat zgierski
Miasta Herb powiatu zgierskiego
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie
p • d • e
Powiat łódzki (1867-1975)
Siedziba powiatu – Łódź
Przynależność wojewódzka
gubernia piotrkowska (1867-1915) • woj. łódzkie (II RP) (1919-39) • woj. łódzkie (1945-75)
Miasta
Aleksandrów (Łódzki) (do 1870 i od 1924) • Kazimierz (do 1870) • Konstantynów (Łódzki) (do 1870 i od 1924) • Łódź (do 1928 →) • Ruda Pabianicka (1923-46) • Rzgów (do 1870) • Tuszyn (do 1870 i od 1924) • Zgierz (do 1951 →)
Osiedla (1954-72)
Andrespol (od 1963)
Gminy wiejskie
(1867-1954 i 1973-75)
Aleksandrów Łódzki (od 1973) • Andrespol (od 1973) • Babice (do 1953) • Bełdów (do 1954) • Brójce • Brus(s) (do 1946) • Brużyca (do 1924) • Brużyca Wielka (1924-54) • Chojny (do 1946) • Czarnocin • Dzierżązna (do ?) • Gospodarz (do 1953) • Górki (do 1924) • Kazimierz (1953-54) • Kruszów (1925-54) • Ksawerów (od 1973) • Lućmierz (do 1954) • Lutomiersk (od 1973) • Łagiewniki (do 1946) • Nakielnica (do 1924) • Nowosolna (do 1954) • Puczniew (do 1954) • Radogoszcz (do 1946) • Rąbień (do 1954) • Rszew (do 1927) • Rzgów (od 1953) • Stoki (do 1868) • Tuszyn (od 1973) • Wiskitno (do 1954) • Zgierz (od 1973) • Żeromin (do 1924)
Gromady
(1954-72)
Andrespol (← 1958-63) • Andrzejów (1954-63) • Bełdów (1954-72) • Biała (← 1956-72) • Brójce (1954-72) • Brużyca Wielka (1954-72) • Czarnocin (1954-72) • Dalków (1954-57) • Emilia (1954-68) • Gospodarz (1954-68) • Górki Małe (1954-68) • Grotniki (← 1956-72) • Kalinko (1954-57) • Kazimierz (1954-72) • Kruszów (1954-68) • Ksawerów (← 1959-72) • Kuciny (1954-68) • Kurowice (1954-72) • Lutomiersk (← 1958-72) • Nowosolna (1954-72) • Proboszczewice (1954-69) • Puczniew (1954-57) • Rąbień (1954-72) • Ruda-Bugaj (1954-57) • Rzgów (1954-72) • Słowik (1970-72) • Smardzew (← 1956-72) • Sobień (← 1958) • Szydłów (1954-72) • Szynczyce (1954-57) • Tuszyn (1968-72) • Wiskitno (1954-72) • Wiśniowa Góra (1954-57) • Wodzin (1954-58) • Zofiówka (← 1956-57)
żródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksandrów_Łódzki_(gmina)

Gmina Parzęczew

/0 Komentarzy/by
Parzęczew
— gmina wiejska —
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo  Polska
Województwo łódzkie
Powiat zgierski
TERYT 1020072
Wójt Ryszard Nowakowski
Powierzchnia 103,89 km²
Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
5 014[1]
• gęstość 48,3 os./km²
Nr kierunkowy 42
Tablice rejestracyjne EZG
Adres urzędu:
ul. Południowa 1
95-045 Parzęczew
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 24
Położenie na mapie powiatu
Powiat zgierski - gmina Parzęczew.png
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa lokalizacyjna województwa łódzkiego
Parzęczew
Parzęczew
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Parzęczew
Parzęczew
Ziemia51°57′N 19°12′E/51,944722 19,205556
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Portal Polska

Parzęczew (do 1953 gmina Piaskowice) – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie łódzkim.

Siedziba gminy to Parzęczew.

Według danych z 31 grudnia 2007 r.[2] gminę zamieszkiwało 5025 osób.

W gminie Parzęczew w listopadzie 2010 roku został uruchomiony pilotażowy etap Łódzkiej Regionalnej Sieci Teleinformatycznej[3].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2007[4] gmina Parzęczew ma obszar 103,89 km², w tym:

  • użytki rolne: 73%
  • użytki leśne: 15%

Gmina stanowi 12,15% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 31 grudnia 2007 r.[2][4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
Jednostka osób  % osób  % osób  %
Populacja 5025 100 2430 48,36 2595 51,64
Gęstość zaludnienia
[mieszk./km²]		 48,37 23,39 24,98
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Parzęczew w 2014 roku[1].


Piramida wieku Gmina Parzeczew.png

Przypisy

  1. ↑ ab http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Parzeczew, w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ ab Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). , 2008. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1734-6118 (pol.). 
  3. ↑ Rusza łódzka sieć regionalna. portal Polska Szerokopasmowa, 15 listopada 2010. [dostęp 2012-02-21].
  4. ↑ ab Ireneusz Budzyński. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2010 r. , 2010-08-20. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507 (pol.). 
p • d • e
Gmina Parzęczew
Siedziba gminy Herb gminy Parzęczew
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
p • d • e
Powiat zgierski
Miasta Herb powiatu zgierskiego
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie
żródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Parzęczew_(gmina)